Eğitimli deprem mühendislerinin kendi başlarına sarsıntılara neden olabilecek şarkılar söylediğini sık sık görmezsiniz, ancak Mircan Kaya'nın Kül & Ashes'ı daha az şarkıcıyı parçalayan sismik bir varlığa sahiptir.​
​
Türkiye'nin yerli müzikleriyle kötü şöhrete sahip sorunlu bir ilişkisi var - bu yüzden Karadeniz'e yerleşen Gürcü bir aileden gelen Mircan'ın dünya çapında neredeyse hiç tanınmamasının nedeni de bu. Bu değişmeli. Kül & Ashes -iki ismin birbirinin Türkçe ve İngilizce çevirileri olmasına rağmen- uluslararası piyasaya çıkması iki yıl sürmüş olsa da, antik ve moderni kolaylıkla bir araya getiren, nefes kesici bir eser. Dokuz parçanın çoğu geleneksel şarkıların yorumlarıdır, ancak zamanın ötesine geçecek şekilde düzenlenmiştir. Emin İgüs'ün bağlamasının (küçük bir saz veya lavta) ağır rezonanslarının hakim olduğu ve Roger Mills'in Harold Budd benzeri bir trompetinin renklendirdiği kompakt bir orkestranın eşlik ettiği Mircan'ın sesi dolambaçlı bir varlığa sahip. Yedek bir 'Hüzünlü Olup Gülmedin'in (Hiç Mutlu Olmadım, Gülmedin) ıslık çalarak dağ yuvalarında uğuldayan kalitesi, 'Osman'um'un (Osman'ım) vızıldayan güzelliği açıkçası ürkütücü - Diamanda Galas'ın Kafkasya'da salıverilmesi gibi .​
​
LG​
​
Yeni Enternasyonalist Dergi